prolatio, -onis,
f.
1) Aussprache: BVCHANAN
Scot 1,6 Graeci qui Brettaniam scribunt proxime ad patrii sermonis prolationem accedunt. GEORGIJEVIC
mor Turc 2 p.107 ideo impossibile est nobis Latinis characteribus ipsorum vocabulorum
Sclavonicorum veram prolationem imitari.

2) t. t. in der Musik:
a) Definition: ADAM DE FVLDA
mus 3,5 prolatio est coniunctio soni semibrevibus minimisque figuris mensurati; vel sic: prolatio est duarum vel trium minimarum vel valoris eiusdem contra semibrevem positio; est autem prolatio bipartita; aut est trium contra unam, et maior appellatur; aut duarum contra unam, et dicitur minor ...; in plana autem musica prolatio est ipse cantus in se.
b) andere Beispiele: SALVTATI
ep 10,6 tum maioris tum minoris spiritus sive prolationis. ADAM DE FVLDA
mus 2,6 uidi ego quemdam, qui huius
musicae artis auctor et

componista haberi voluit, cui nec in prolatione de numero, nec in clavium positione cura erat. 2,11

componistae omnes singularem habeant respectum ad primos tres musicae gradus, videlicet modum, tempus, prolationem.
al.