loquaculus, -a, -um – geschätzig: POGGIO facet 183 cum alter se pontificem maximum, alter regem ... se uelle esse asseueraret, tum puer loquaculus ...: 'Ego', inquit, 'pepo esse uellem'. DECIVS epit fol.8v Haec affert usum deductitiorum pro primogenijs ..., ut loquaculus, pro loquax. HVYGENS-Con carm 1643,9,12sqq. Fortuna, credis, Posthumi dispar fuit, | Qui somnians de filijs visus sibi | Loquaculis, petaculis, edaculis, | Unum extulisse, commovente somnio | Impleuit excitatus uxorem tribus, | Loquaculis, petaculis, edaculis?