dialexis f.
Dialektik: CELTIS od 3,21,6 In urbe tecum hac condidici uagas | inferre fraudes per συλλογιστικos nexus, quod et contentioso | Tradiderat dialexis ore. MELANCHTHON op 11 p.9 Iam si Platonicos huc accire datur, quantus inter illos eminet Augustinus, qui dialexi ceu Mercurii alis - ita Platonici vim animi excelsam vocant - humana superans, divina proximus attigit.
gr.: MELANCHTHON ep 82 (1519) Tum si iecerit fundamenta διαλεξέων usus, omnino ad communes caussas perducendum adolescentem censeo. == op 11 p.9 Est autem vel maxime propria homini ratiocinatio, διάλεξις, contemplatio cuiusque [rei] diligens. == op 21 p.49 Ut praeteream, rem ipsam satis coarguere, τὴν διάλεξιν φιλοσόφου inefficacem esse ad immutanda hominum pectora. Lexicographica: TLL* (AVG.), LSJ διάλεξις 0
|