depraedico, -are – (lobend) verkünden: ERASMVS ep 831 rara facundia tuas egregias virtutes mihi depraedicauit. RHENANVS ep 144 qui mira libertate veram doctrinam depraedicat in conciliabulis, in conviviis, in foro, in templo. HEROLD leg praef sig.+2v te unum ... boni omnes intuentur, ac eum esse depraedicant, cui eqs. BORBONIVS nugae 1540 praef p.18 Salmonius Macrinus odas meas mire depraedicat. MVRET-MA or II 10 eos quidem, ut magnos quosdam ac praestantes viros, laudare ac depraedicare. NAOGEORG dram sacr II p.120 Nescis tu, quo Regem ex periculo | Exemerim in bello nuper? :: Ego nesciam, | Qui toties cunctis iam depraedicaverim? FRISCHLIN epic p.346 sacras Cicero depraedicat artes | Germanae gentis.