decipula, -ae, f. – Falle, (übertr.) Täuschung: BOCCACCIO mul 3,4 Mirabile profecto fortune ludibrium, seu potius cecitas hominum, an velimus dicere fraus et decipula demonum, quorum opere actum est ut femina ... dea crederetur. SALVTATI saec 1,36,5 Cur posuit deus bonus, qui cuncta bona fecit, tot in mundo decipulas ad mortalium animas capiendas? VIVES triumph (rec. HP) 22 Nam quicquid agant quicquidve dicant daemonia, decipulas hominum fore existimant. CALVIN inst 4,16,7 en quales cogantur decipulas texere. saepe.
– lex.: PEROTTI ccopiae 4,103 Et decipio deludo, defraudo. A quo deceptio, et decipula, quod genus laquei est ad decipiendas ac capiendas feras.