deambulatiuncula, -ae f. – kurzer Spaziergang, Ausflug: BRVNI ep 4,10 (4,12 M.) (1417) Deambulatiunculas vero ad inclita religionis loca, quae finitima habetis, postulo ut in adventum meum differatis. POGGIO ep II 8,13 (1439) Ipse ... in deambulatiunculis per consitos colles quod a studiis supererat otium exercitii gratia collocabam. CANTER-Iac solit p.94 nunc euntes colloquamur, quod deambulaciunculam hanc conciniorem efficiat. BEMBO ep 403 (1520) Deambulatiunculas (-anti- ed. Travi) vero illas vestras, sermones, concursationes, de quibus scribis, peream si omnibus Romanis praefecturis magistratibusque non praefero. ERASMVS ep 1756 (1526) post deambulatiunculam conscenderam domunculam hortensem.