coronatus, -i, m.
– Krone (Währung in versch. europ. Ländern): ERASMVS ep 296 (1514) dedit mihi sacerdotium centum ferme 
nobilium, quod postea uolente me in pensionem centum coronatorum mutauit (engl.). == ep 867 (1518) do medico coronatum aureum (holland.). PEXENFELDER appar p.447 Galli per libras et solidos Turonenses, perque florenos et coronatos Francicos supputant omnia. == appar p.447 coronatus Francicus et scutatus Italicus sunt idem, seque hodie fere ad duos florenos extendunt, minus denario.
– lex.: DASYPODIVS dict (1536) A 538 Aureus coronatus, ein kron.
nobilium, quod postea uolente me in pensionem centum coronatorum mutauit (engl.). == ep 867 (1518) do medico coronatum aureum (holland.). PEXENFELDER appar p.447 Galli per libras et solidos Turonenses, perque florenos et coronatos Francicos supputant omnia. == appar p.447 coronatus Francicus et scutatus Italicus sunt idem, seque hodie fere ad duos florenos extendunt, minus denario.
– lex.: DASYPODIVS dict (1536) A 538 Aureus coronatus, ein kron.
Lexicographica: TLL corono, coronatus 0