conuena, -ae, m.
der zugezogen ist, Fremder: PEROTTI ccopiae 3,340 a conuenio fit conuena, quod ab aduena differt quod aduenae proprie dicuntur qui ex uno loco in aliquod oppidum ueniunt, conuenae uero, qui ex pluribus locis. BRANT pacis nenia 2,14 a patria expello conuenam et indigenam.
Lexicographica: TLL
|