|
contribulis, -is, m.
Mitbürger: PETRARCA fam 11,16,19 suis contribulibus anteferri. POGGIO facet 93 dum hoc in corona recitaretur, "Similis hic fuit", contribulis meus ait, "
peruetulae ... meretrici". GRÖNING Reuchlin ep 291 (1516) Nec defuere, qui acerbius in eum contribulesque suos inveherentur. CANTIVNCVLA-C ep ed. R. 12 p.48 (1529) qui me (= mihi) in studiis, non dicam contribulis aut consacraneus, sed auctor et copiae cornu fuit.
Lexicographica: TLL (saepe)
Vgl.: contribulus
|