contiuncula, -ae, f.
1) kurze öffentliche Rede: BARZIZZA-C min. orat. sig. c1v qui ciuiles tantum causas attibuunt oratori, illum in exiguum gyrum et in litium et conciuncularum pistrinum ... concludunt. TIT istc io00061500 Conciuncula in adventu Bernardini Curtii Cremonae Proconsulis (Petrus Offredus, Cremona? 1493-94). 2) kurze Predigt: ERASMVS nov test meth p.158 ut apposite condiscat citare divinae scripturae testimonia, non e summulis aut contiunculis aut collectaneis nescio quibus iam sescenties aliunde alio commixtis ac refusis. HERVAGIVS Rhenanus ep 296 (1536) Habita est illic a Miconio conciuncula laudum eius partem non parvam perstringens. MALECIVS idol p.390 Hac conciuncula ad populum habita, ipse mactam uictimam (ein heidnischer Ritus). MILTON fam 3 p.12,7 theologiam leuiter admodum attingere contentus, quantum forte sufficiat conciunculae quoquo modo conglutinandae.
Lexicographica: TLL* contio
|