cogitatus, -us, m. – Überlegung: PETRARCA fam 8,4,17 Ita cogitatus nostros actusque disponimus, quasi nullus noster, nosque omnium heredes futuri simus. == fam 8,5,4 (v. inelaboratus). BENVENVTO comm Dante inf 23,25-27 Vult ergo Virgilius dicere, quod statim cognovit cogitatum cum fecit ipsum, et timorem quem concepit ex ipso cogitatu. FICINO vita 3,11 quae substantiam habent ... gustu quodammodo dulcem, olfactu suavem, visu gratam, auditu blandam atque iucundam, cogitatu laetam. LATOMVS c Luth sig.f3v Quod si proprio crediderit cogitatui, et absque gratia spiritussancti inuenire se existimauerit veritatem.