tiruncula, -ae, f. – Anfängerin: CORRER ep Gonzaga-C p.1071 (ca. 1444) Eia igitur Christi tiruncula, roga Dominum Deum tuum. DLVGLOSSIVS op I p.206 (1474) cum illa S. Kunigundis ... calliditates ipsius non ut tiruncula, sed in omne praelium expedita superaret. CERVINVS-AL opusc p.81 (1484) rudis ... tiruncula noscere partus FEDELE ep 21 (1488) ad cuius laudes perlibandas non mei Tyrunculae, sed consumati oratoris vires deficerent. SVRIVS vit II p.285 (1571) Ab hac die crevit in dies in vera sanctitate, coepitque Christi tyruncula iam tum bellum indicere carni.