minabundus, -a, -um
drohend: BRVNI ep 2,28 (2,21 M.) (1408) Columnensem ego vidi ad pedes Pontificis provolutum; ... contra vero Leodiensem minabundum, et contumaciter incensum. VALLA-L gesta 2,13,19 (1446) Lapsus hac iterum spe et per contumeliam elusus, abiit indignans ac minabundus, se monstraturum illi quam inconsulte ageret. BARLETIVS Scodr p.253 (1474) ducibus... suis ... minabundus iussit, vt milites ... ad oppugnandam vrbem rursus redire cogerent. PLATINA pontif 219 (1475) Abiit inde minabundus, et ... nos usque ad integrum annum retinuit. PONTANO magnanim p.80 (1499) Cum ... fremerent ferroque minabundi adstarent. AVENTINVS ann p.4 (1521) flumen magno strepitu aquarum, spumans, et minabundus per subiecta cadit saxa. HESSVS Theocrit sig.L4r (1531) Triste minabundo spargentes rore venenum. BVCHANAN Scot 7,47 (1579) minabundi Romam ire instituunt. YULE ecphr 112 (1620) quemadmodum saxa albicantia minabundos maris graviter sonantis assultus nihil curant.
Lexicographica: TLL 0;
HVGVTIO
|