subindigne, adv.
1) eher unwürdig: VERGERIO mai. var p.444 (ca. 1390) sed de triumpho fortassis subindigne estimas, quem quando meruerim aliorum sit iudicium. 2) etwas ungehalten: MARVLVS inst II p.514 (ca. 1490) abbas, eo quod silentii ea hora erat, quasi subindigne id ferens, uoce sublata ait, ut, quisquis illud culpae commisisset.
Lexicographica: TLL 0
|