suffusco, -are, -ui, -atum – trüben, verdüstern: LEGRAND metr Aug p.61 (ca. 1400) Nam fidei lumen logyce subfuscat accumen. ERASMVS coll 33 (1518) Coelum erat mire serenum, nec ulla usquam nubecula suffuscatum. == eccles p.165 (1535) in flammea muliercularum candidata ac durata liquamine, ex alumine, ni fallor, et similagine temperato, aut in suffuscata fuligine. == ep 2330 (1530) ne forte, vt sunt res mortalium, aliqua nubecula suffuscaret amicicie nostre serenitatem: quam ego prorsus illibatam esse cupio. MALDONADO min. in euang II p.226 Una via errari non potest, multis potest: Et solet temporalium rerum solicitudo suffuscare verbum.