diutiuscule, adv.
etwas länger: ERASMVS coll 14 (1518) Nam diutiuscule iam abfueram; non ferebam tam diuturnum patriae desiderium. AVENTINVS ann p.693 (1521) qui diutiuscule has nuptias cum matre ... aspernatus est. MASIVS-A Pighius-S ep 55 (1566) Reck a nobis abfuit diutiuscule; audio heri domum rediisse. VENVSINVS Archiv univ Haffn 343 p.474 (1600) diutiuscule mecum perpendi, qvid potissimum, qvod in studiosorum commodum esset, tractandum susciperem. WASER-C Goldast ep p.446 (1611) Nam tantam militis molem diutiuscule sustinere Allobrogi erit plane adynaton.
Lexicographica: TLL 0;
DMLBS
|