supplicuus, -a, -um
– bittend: CANVSSIO rest 1,17 (1499) plebes ... in... genua sese 
adpronans, opificem summum supplicua prece deposcit, ut votis annuat et dictis fata secundet. PIVS Textor-I epith p.622 Supplicuae nec abest humida gutta preci (prece ed. Parrhisiis 1524). BIDERMANN epig p.113 (1621) Tunc fletu gemituque duplicato | Illi supplicuas tetendit ulnas. BISSELIVS aest p.330 (1644) Haud mora. consurgunt: pompamque trahente, Sacrorum | Praeside, supplicuo plebs coit ampla pede.
– lex.: TEXTOR-I epithet p.622 Supplicuae Bapt Pius, "Supplicuae nec abest humida gutta preci".
adpronans, opificem summum supplicua prece deposcit, ut votis annuat et dictis fata secundet. PIVS Textor-I epith p.622 Supplicuae nec abest humida gutta preci (prece ed. Parrhisiis 1524). BIDERMANN epig p.113 (1621) Tunc fletu gemituque duplicato | Illi supplicuas tetendit ulnas. BISSELIVS aest p.330 (1644) Haud mora. consurgunt: pompamque trahente, Sacrorum | Praeside, supplicuo plebs coit ampla pede.
– lex.: TEXTOR-I epithet p.622 Supplicuae Bapt Pius, "Supplicuae nec abest humida gutta preci".
Lexicographica: GEORGES 0