significatista, -ae, m.
Sakramentarier: GERBELIVS Luther ep 1026 (1526) quod innumeri istorum libelli prostant, ex adversa parte vix unus aut alter legitur: siue opprimantur a significatistis, siue adeo insederit plerisque omnibus haec sententia, ut alteram audire aut legere recusent. LVTHER op 19 p.472 (1526) Nec moventur quicquam ... , quod ante tres annos libro vernaculo ad Valdenses de Adoratione Sacramenti inter alios sermones de Eucharistia editos, abunde testatus sim, non modo quod sentiam, sed et ipsos Significatistas confutaverim, antequam ullus cogitaret eos futuros esse, idque argumentis adhuc invictis. BVCER ep 152 (1527) Videat christianus, ut invictis argumentis Lutherus significatistas confutarit, quod sectae vocabulum, charitatis haudquaquam imponere fratribus jussit : Christo credunt quos significatistas vocat, quare christianos rectius, quam haeretico nomine ipsos appellaret.
Lexicographica: GEORGES 0
|