| 
 
 gradator, -oris, m. 
  der geht, ausschreitet: BEROALDO mai. Pico-G ep p.402 (1491) tu gradatoris gradu arctam uirtutis uiam conscendisti, nos testudineo ac  
 formicino incessu conscendere conamur (= TAEGIVS-F ep ed. Hankins 78 p.633 (1516)). 
Lexicographica:  TLL 0;
 ma.
 
 |