pulpitarius, -a, -um – vom Lehrstuhl aus redend: POLIZIANO misc praef 74 Sed et censores item pulpitarii - nec autem de doctis bonisque nunc agimus - solent plerunque fodicare nos, et studiis obstrepere istis. MORAVVS-A num gest p.68 quae tamen a pulpitariis grammaticis afferri assolent ubique, subiciamus igitur. MVTIANVS ep I 124 (1509) Nunc est ociosum intervallum, cessat clamor pulpitarius, feriantur sophiste, vacant pedagogi. MVRNER heres sig.B1v mansit alta mente repostum iudicium et censura pulpitaria plebani francpfordiani.