complacentia, -ae, f.
Gefallen: SCHLICK Piccolomini ep I-2 16 (1443-45) quibus ex rebus satis arbitror hoc negotium vobis cordi esse, cum exinde conplacentiam fieri non modicam regie serenitati sciatis. MVENZER-H Hisp p.42 Item duxit ursum iuvenem subalbidum, cum quo fecit ludere canes hispanos magnos, nobis in conplacenciam. WITTWER catal p.343 Conpletoque opere obtulit illud dno. suo prelato Johanni de Giltlingen, qui magnam conplacenciam habuit tam in materia et diligencia ipsius fratris. DRIEDO lib Christ p.75 Similiter aliud est odire ecclesiam malignantium, id est, malignitatem ecclesiae, et non sedere consensu cordis cum impiis, id est, corde non habere conplacentiam, aut corripiendi negligentiam in maliciis eorum. IANSENIVS-C Gand. in concord II p.596 In hoc erga me peculiarem rationem amoris et conplacentiae habet.
Lexicographica: TLL 0
|