adhortatiuus, -a, -um – ermahnend, auffordernd: SAGVNDINVS Isocrates Dem 3 p.4 quicumque ad amicos suos adhortativos conscribunt sermones (gr. τοὺς προτρεπτικοὺς λόγους). GERHARD-J loc theol V p.63 verbum 'manducate' itidem esse tantùm adhortativum ... : Item verbum 'baptizate' itidem erit adhortativum. MASEN pal lig I p.78 Protrepticon, sive Nutheticon adhortativum Latine ... est carmen, quo aliquid amico ad utilitate, virtutem, gloriamque spectans, suademus