suprabannum, -i, n.
Aberacht: PICCOLOMINI ep I-2 104 (1445) ob quam rem bannum illud ac suprabannum venerunt in rem judicatam, quorum effectus est, ut tales inobedientes ... persecutiones corporis et rerum patiantur.
Lexicographica: GEORGES 0;
DVCANGE
Vgl.: v. superbannum.
|