pfafficus, -a, -um
pfäffisch: BVLLINGER in Matth fol.243v Nam ut ille bovem in lingua gerebat: ita hi nostri ex convivio pfaffico temulenti facti, ratione pia, et sermone libero amplius non utuntur. BVCER Melanchthon ep 4849 (1551) Petis a me et tuo et generosi Comitis Henrici nomine, ut describam ad vos causam atque eventum stragis pfafficae hic admissae. SLEIDANVS ep 148 (1555) De legatis qui secreta dominorum esse promulgata queruntur, non miror: scio qui sint, pfaffici imprimis.
Lexicographica: TLL 0
|