ministeriatus, -us, m.
Stellung des Oberen: RVPESCISSA ostensor p.807 ex hoc enim perdidit ministeriatus generalis ecclesiasticam potestatem. CHRISTOPHORVS A VARISIO vita Capistrani p.515 Sed intrepidus Pater scientiam, et arma ministri parvi pendens, eum errare convicit, et sic a ministeriatu, auctoritate summi Praesulis, deposuit.
Lexicographica: TLL 0
|