paedicator, -oris, m. – Knabenschänder: FILELFO-F sat 1,1,34 Mihi quid, miser, arma minaris, | Doffe, senex longe qui paedicator in alta | arce sedes et iura tuo firmanda reatu | aurea constituis? == ep sig.g6r (1444) Nos tum paedicatores, tum paedicones appellamus istiusmodi homines flagitiosos. MVTIANVS ep II 353 (1514) Nimis sunt arrogantes isti pedicatores, hem predicatores. PIRCKHEIMER Reuchlin ep 351 p.177 (1518) Quapropter Nurenbergenses illud monasterium, ut apellant, reformarunt ac tutele pedicatorum, Predicatorum dicere volebam, ... moniales commisere. FRECHTVS Calvin ep 503 (1543) qui cum impudenti Antichristi mancipio Metensi quodam praedicatore - paedicatore, verbo sit venia, scribere volueram - disputare voluerit.
– gr.: REVCHLIN ep 261 (1515) οἱ ἀδελφοὶ Παιδικάτωρες μετὰ τῶν ἄλλων διδυμιστῶν ἀχάριστοι καὶ ὀργίλοι (gemeint sind die Dominikaner, erklärt in ed., p.177 n.9 und 10).