deflorator, -oris, m. – 1) der exzerpiert: PETRARCA fam 4,7,9 ut alienorum operum deflorator carpitur. == sen 7,22 Hos defloratores veriusque deformatores rerum dicimus, qui, medulle inscii, quibusdam flosculis caducis ac levibus exornantur. – 2) der vergewaltigt: MANETTI consol p.162 David ... tres suorum filiorum, unius infantis, alterius sororis sue defloratoris, tertii inimici ... mortes permoleste accepit. PEPIN serm destr fol.ccxxv quod faciunt stupratores et defloratores virginum per actum venereum extra matrimonium consistentem. GLANDORP delitiae Germ III p.417 (tit) Virginis deflorator non bene moritur.