dialecticulus, -i, m.
Dialektiker (peior.): PETRARCA sen 5,2,29 surgunt his diebus dyaleticuli, non ignari tantum sed insani, et quasi formicarum nigra acies, nescio cuius cariose quercus e latebris, erumpunt omnia doctrine melioris arva vastantes
Lexicographica: TLL 0
|