consequium, -i, n. – Folge: GAFVR theor mus 4,2 Cum omnis consonantia propriae proportionis naturam ex qua producitur consequio uenerari noscatur, necessum est diapason consonantiam duplae proportionis proprietatem custodire. ZWINGLI op 1 p.31 (1512) Cui vel haec baubanticulo offa obiicienda, quoniam si a singulari consequium ad commune universaleve probat. LEFEVRE in evang fol.265v nam hoc est vigilantiae et orationis nostrae consequium, non finis. CLICHTOVE ven sanct p.63 eam consequii formam omnino esse invalidam ac inutilem. HANGEST propugn fol.xxv multifariam ridiculum esse hoc consequium. LOSSIVS-L ep p.228 quod plaustrum inutilium verborum et consequiorum - tuo enim more latine scribere debeo - et nihil praeter calumnias scripserim.
– ital.: COLONNA Hypnerotomachia sig.a3v per havere qualche condigno consequio di tale Amore.