perfaciliter, adv.
sehr leicht: QVIRINVS-L Barbaro-F ep II 352 (1415-51) gratiam tuam imploravi, quam perfaciliter impetrare non dubito. LAVRENTIVS A BRVNDVSIO op 3 p.438 nos tamen, Deo duce, quibusdam praeiactis fundamentis, perfaciliter hunc dissolvemus gordianum nodum.
Lexicographica: TLL 0
|