conseruabilis, -e – 1) haltbar: BENVENVTO comm Dante inf 20,70-72 carpiones, qui sunt pisces boni et diu conservabiles. VERNIA excell iur p.100 Ad quartum dicitur quod subiectum iuris civilis est virtus per voluntariam institutionem acquisibilis vel conservabilis, subiectum vero medicinae est corpus humanum. == excell iur p.101 Item homo sanabilis et in esse conservabilis includit esse animae. SVAREZ metaph 15,10,56 Ex quo sequitur, ut ad aliam partem argumenti respondeamus, non esse de ratione elementi ut compositum seu mixtum in illud ita resolvi possit ut re ipsa elementum sit conservabile separatum ab elementato. – 2) zur Konservierung dienend: DECEMBRIO-A pol 4,45,2 "parco sale contingunt hyemique reponunt", quia sal sit conservabile.