kyrius, -i, m. – Herr: PETRARCA c med 1,10 p.830 Unde et Mercurium, quem sermonis deum vocant, inde dictum volunt: quod mercatorum kirius, hoc est dominus, esse videatur (zitiert von BOCCACCIO gen 7,36). SAVONAROLA-M ornam Padue p.31 Milites autem, qui militiam capiunt, ut in synagogis et comessationibus primas cathedras habeant, et vocari volunt kyrii, neque rei publice utilitati atque honori accedunt.
– lex.: BEBEL-H brev expos sig.e3v kyrios vel kyrius secundum latinam declinationem apud nos dicitur dominus.