piuiale, -is, n.
liturgisches Gewand: BESSARION diplomata ed. Bandini ii p.lxvi (nach 1447) Volumus tamen, quod unus ipsorum faciat cantoriam in praedictis horis cum superpelliceo ; in festivitatibus vero majoribus duplicibus cum piviale. GRASSI-P diar Iulius II p.123 (1506) Cardinalis usus est pectorali in piviali suo, quia est Episcopus, alias non potuisset deferre pectorale.
Lexicographica: TLL 0;
DVCANGE
|