tra(ns)mortitus, -a, -um
bewußtlos, scheintot: GRIFFONI mem p.28 tunc ille frater propter timorem cecidit tramortitus. ANON diarium Parm p.74 quedam mulier ... peperit filliam et illico visa est expirare, quam com crederent mortuam, sepulture marmoree in ecclesia Sancte Cecilie imposuerunt ... Creditur eam fuisse transmortitam in partu, quod alijs accidisse fertur.
Lexicographica: GEORGES 0;
cf. CRVSCA (1612) tramortito
|