daemonicanus, -i, m.
von Dämonen besessener Dominikaner: VERGERIO min. Bullinger ep Graub I 133 p.178 (1550) Sed de demonicanis concionantibus et de papa audi, quod vos scire opere pretium est. COLLOQV obsc theol p.221 (1560) Balthasar quidam daemonicanorum familiae inscitiae et cacologiae doctor. SALIS-H mai. Bullinger ep Graub III 163 p.156 (1569) praeter durissima, quae passus est ab impurissimis illis Daemonicanis.
Lexicographica: TLL 0
|