pecuco, -are – sich wie Rindvieh benehmen: IVNIVS-Fr op I p.1444 Latini pinguiùs peccare dixerunt, quasi pecicare sive pecucare dixeris, à pecudibus, pro eo quod est pecudis modo lineas transilire. MEISNER phil III p.248 per ipsam peccati etymologiam, quam tradit Iunius de primo Adami peccato, quaest. 1. cap. 2. "Peccare", inquit, "Latinis est quasi pecicare, sive pecucare, sive pecudicare, à pecudibus; pro eo, quod est pecudis modo lineas transilire". GOMARVS op I p.226 quidam verò alii peccare derivant à nomine pecus quidem sed proximè, à pecucare, per Syncopen: quasi pecudis instar aberrare. Veruntamen neque peccare neque pecucare priscis Latinae Linguae authoribus nota.