semimansus, -a, -um
halbverzehrt: MARINEVS fam 14,14 p.691 (1512) Quod tu dum in epistolis meis facis, consulis aut dubie gustui tuo, quem eo levius acor et inscitus sapor offendet, quo festinantius semimansum amarorem deglutieris. BARTHOLINVS-T anat p.50 Orificium hoc majus est, crassius, et amplius, ut etiam cibum, durum, aut etiam semimansum (semimamsum ed.) admittat.
Lexicographica: GEORGES 0
|