compulsatio
compulsatio, -onis, f. – 1) das Läuten: FABRI-F evagatorium II p.33 ecclesiam intravi et campanam ibi pendentem pulsavi, ut aedituus audiens adveniret. ... . Compulsatione autem facta, Missam legi de sancta cruce. – 2) Erschütterung: DELRIVS ep syll I p.544 (1597) Inhorrescente mari, ventis ingravescentibus, augescente procella, victi fluctuum tumore et compulsatione nautae spem Cantabriae deposuere, et tempestati cedentes reflexere in litus hostile Anglicum. – 3) Kampf: BISSELIVS leo p.379 In hunc Decanus sensum dehortatus suos a compulsatione; collegas habuit omnes, sibi consentientes: ac templi ministros, obtemperantes.
Lexicographica: TLL ('concertatio, dissidium', 5x, TERT., FVLG., GLOSS.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, compulsatio, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 10.04.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.