contristatiuus, -a, -um – traurig machend: MOLINA concord p.9 licèt, quando obiectum est vehemens, regulariter nolitionem eliciet, nisi adsit, quod aliunde moveat ad illam non eliciendam, aut etiam ad contristativum amplectendum propter bonum cum eo coniunctum. FROMONDVS in ep p.577 non reddentes malum (I Petr. 3,9). Tanquam malum et contristativum proximi. KRIZHANICH musica p.365 Compunctio autem et contritio cordis est Contristativa Corporis, quamvis possit postea in effectu esse Delectativa et Laetificativa animae.