mund(i)aliter, adv. – irdisch, weltlich, körperlich: – 1) irdisch, weltlich: SERRAVALLE comm Dante purg 32,103-105 Propter improperium mundi qui male vivit - idest Christianorum mundialiter et male viventium; ideo est opprobrium. CVSA ignor 3,11 non mundialiter, sed caelestialiter. PELBARTVS pomer sanct hiem 22 hic nomine mundi intelliguntur peccatores mundialiter viventes. LVTHER op 20 p.735 Sed quod venit in carnem iustificaturus nos, da gehort ein ander geist zu, non spiritus mundi, i. e. praedicant mundialiter, habent etiam mundanos auditores, nihil hic divinum et Christianum. CROLLIVS sign p. 91 Sicuti igitur in Deo omnia sunt Divinè et in Angelis Angelicè, ita in mundo sunt omnia corporaliter seu mundaliter. – 2) mit Hinsicht auf die Welt (opp. intellectualiter): PICO-G thes pr 10,14 siquis in opera precedentis conclusionis intellectualiter operabitur, per meridiem ligabit septentrionem; si uero mundialiter per totum operabitur, iudicium sibi operabitur. AGRIPPA occ 3,33 quicunque in malis daemonibus intellectualiter operabitur, per imperium bonorum ligabit illos; qui vero mundialiter solummodo operabitur, iudicium sibi operabitur ad Gehennam.