superpius
superpius, -a, -um – sehr fromm: LEFEVRE in ep Paul fol.clvv qui est superbenignus, superpius, et supermisericors in omnes, et super omnes qui invocant nomen eius. DALENBROECK Luther ep 3039 (1536) vidit ipse superpiissimus Dominus, et misertus mei occulta suae sapientiae mihi manifestavit. RITVALE Rom p.387 O pater omnipotens et aeterne, ... tuam deprecamur bonitatem superpiissimam et immensam, per ineffabilem illam charitatem, qua dilexisti genus humanum.
Lexicographica: GEORGES 0; LATHAM

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, superpius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 22.01.10

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.