obscuriuscule,
adv.
recht dunkel, nicht offensichtlich: GAFVRIVS
theor mus 1,5 obscuriuscule

praetenuiterque. LEVNCLAVIVS
pandect 149 Obscuriuscule quaedam heic dicuntur, quae sic intelligenda. GERHARD-J
loc theol II p.396 mysterium S. S. Trinitatis in primi Adami creatione obscuriusculè promulgatum est. MORHOF
polyh p.355 Artem hanc Lullianam, qvatenus ad Rhetoricam refertur, operosiùs, etsi obscuriusculè persecutus est, ac nova qvaedam amplificandae orationis alphabeta invenit, Jordanus Brunus.