acanz(i)us (acangi-, akenz-, etc.), -i (-ae), m.
Reitersoldat im türk. Heer: LEVNCLAVIVS pandect 75 Akenzi vel Acanzij. Sine stipendio militant apud Turcos Akenzi, rusticum genus hominum, sicut apud Vngaros Haiduchi. RISEBERG Turc p.38 Alcanzus, alias Akenzus, id est eques fortunae, ein Schnapphane. Hi plerumque praemittuntur, vt viam praeparent exercitui subsequenti. RAINOLDS-W calv p.1058 quando ipsam Saxoniam Turcae Acanzii levioris armaturae equites percursarent. DVCCI princ 27 Praeterea provinciae, civitates, oppida numerum equitum suis sumptibus mittere in bella tenentur quo et quando iustae fuerint. Auxiliares isti sunt; vocanturque Acanzi. FORGACHIVS Hung p.71 Acangziae quam plurimi occubuere. ISTVANFFY-N hist Hung 2,172 Confluxerant ad Iacuppem evocati ab eo e Thracia et Macedonia equites, qui a Turcis acangii vocantur. EXNER Val Max p.176 Mox emissis in rupes Asapis et Acanzis ipsius socii magna ex parte trucidati.
Lexicographica: TLL 0
|