quartanus, -i, m.
– Kommandant einer Einheit von vier Soldaten im byzantinischen Heer: CHECVS Leo appar bell sig.c7v Quartanus est, qui et custos dicitur, οὐραγὸς, id est, 
caudanus siue ultimanus, et extremus in contubernio stat (gr. PG 107 col.704A Τετράρχης δέ ἐστιν, ὁ καὶ φύλαξ, ὁ λεγόμενος οὐραγὸς).
caudanus siue ultimanus, et extremus in contubernio stat (gr. PG 107 col.704A Τετράρχης δέ ἐστιν, ὁ καὶ φύλαξ, ὁ λεγόμενος οὐραγὸς).
Lexicographica: TLLL quartanus 0