spatulamantia (spatulom-), -ae, f.
Weissagung aus dem Schulterknochen eines Tieres: INSTITORIS mall p.176 Species denique secundi generis divinationis, Genethliaci, Aruspices, Augures, ... Chiromantia, et Spatulamantia. COCLES chir introd Sextus modus iudicandi est spatulamantia: accepto enim osse hyrci recenter interfecti aliqui iudicant quibusdam liniamentis: aliqui secundum qualitatem et motus et formam spatularum: alii iudicant cum pellibus animalium. CALOV syst I p.299 spatulomantia, cum per os hirci recens occisi divinatio instituta est.
Lexicographica: GEORGES 0
|