inconuenit, -ire – unpassend sein: ACHILLINI prop fol.192v ergo activum per passivum divideretur quod inconvenit. POMPONAZZI immort p.146 Neque inconvenit tam multiplicem naturam tot diversos modos recipiendi et operandi habere. LEPOREVS mem fol.11v Frequenter tamen puellas eximia specie venustatas locare non inconveniet. memoria enim collocatione puellarum mirabiliter excitatur. LEFEVRE in evang fol.200v Quae quanquam praestaret nescire quam scire: id tamen nosse haud inconvenit. CONTARINI-G op p.197 patet per ea, quae demonstrata sunt, quod hoc aliquid, cum est actus, potest esse alicuius actus; neque hoc inconvenit. SALMERO comm IV p.403 Uno quidem modo quatenus privata persona est: et quatenus talis est, nihil inconvenit, si errores in fidem concipere, et tenere possit.