offendiculosus, -a, -um
skandalös: GERSON ep 38 (1416-17) in conventibus ... , quibus esset offendiculosum iterare orationem. SCHETVS-E Erasmus ep 2115 (1529) Quid, queso, piis mentibus offendiculosius quam similem ansam tuis emulis porrigere?
Lexicographica: TLL 0
|