ostreaceus, -a, -um – aus Lehm bestehend o. lehmfarbig: ALBERTI aedif 9,5 infans oppletus lentoris mucosi et cute reddetur foeda atque ostreacea ualde obscoena. LEONICVS dial p.101 antequam ad tetrum istuc compositumue et mortale decidat corpus, quod terreum ostreaceumque merito appellant, alia induere corpora humanum animum ... est necesse. POSSEVINO appar I p.197 Post semipaginam Perionius: Quae Silicum duritia teguntur. Graecè, ὀστρακοδέρμα. Quae ostreacea appellantur.