ineluctabiliter, adv.
unerbittlich, unausweichlich: LEFEVRE praef 119 p.379 (1517) Novit enim geometria Daedalus fabrefacere labyrinthos, quibus ineluctabiliter ... occludat sophistas. VERMIGLI in I Mos fol.38r ineluctabiliter convincitur illos damnationi subiacere. CAPPEL-L synt IV p.159 Sanctio, seu denuntiatio poenae, peccatoribus ineluctabiliter intentata.
Lexicographica: TLL 0
|