bric(c)ola, -ae, f. – Geschütz zum Schleudern von Steinen: PICCOLOMINI hist Austr III p.407 aliquos vero balistis maioribus, quas vocant briccolas, semivivos in urbem proiici. LISCIVS-B dirept p.446 Florentiae 'bricola', novum genus tormenti, fabricata est ut inde Volaterras exportaretur. CAMDEN Brit p.285 De his magonellis, petrariis, trabuccis, bricolis, espringoldis, ... quibus ingentia saxa magna violentia ante bombardas excogitatas eiaculati moenia valida perrumperunt, ulta hic attexerentur, nisi a nostro aliena essent proposito.